Korte geschiedenis van het
ras
De Blauwe Rus, ook wel Russisch Blauw
genoemd, is een bijzonder ras dat opvalt door zijn
gracieuze verschijning, de bijzondere vachtkleur
en de felgroene ogen. Zoals de naam al doet
vermoeden gaat men ervan uit dat de Blauwe Rus uit
Rusland afkomstig is. Naar het schijnt werden
ongeveer tweehonderd jaar geleden in de omgeving
van Achrangelsk al katten met een blauwe vacht
aangetroffen. Engelse koopvaardijlieden hebben
deze blauwe katten meegenomen naar
Groot-Brittannie. Aan het einde van de 19e eeuw
was het de gewoonte om alle blauwe kortharige
katten in dezelfde klasse uit te brengen. De
Blauwe Rus kwam hierdoor wat in de verdrukking en
als men in 1912 geen aparte klasse voor
buitenlandse rassen in het leven had geroep, had
het ras nu waarschijnlijk niet meer bestaan. De
Tweede Wereldoorlog betekende wederom een
bedreiging. Na de oorlog waren er nog maar weinig
rastypische exemplaren over, zodat de fokkers, om
verregaande inteelt te voorkomen, hun heil moesten
gaan zoeken in het invoeren van vreemd bloed. Dat
vreemde bloed was afkomstig van bluepoint
Siamezen, die een bijdrage hebben geleverd aan de
wederopbouw van het ras, maar er helaas ook de
oorzaak van waren dat de Blauwe Rus te fijn van
type werd en meer en meer op een blauwe Oosterse
Korthaar begon te lijken. Midden jaren 60 besloot
een groep liefhebbers zich te verenigen en te
proberen om het oorspronkelijke Russische type
weer terug te fokken. Gelukkig zijn deze mensen
daarin geslaagd.
Rasbeschrijving
Kop: breed, gematigd
wigvormig en mag niet te lang zijn. De neus heeft
een zo recht mogelijk profiel en verloopt zonder
stop in het vlakke schedeldak. De kin is sterk en
de snorhaarkussentjes moeten vol zijn. De hals is
lang en krachtig.
Ogen: intens groen van
kleur, amandelvormig,wijd uit elkaar geplaatst en
niet te klein.
Oren: hoog aangezet, breed
aan de basis en redelijk groot, ze lopen in een
punt toe. De binnenzijde van de oren is nauwelijks
behaard.
Lichaam: relatief lang en
mang niet grof of juist te fijn zijn, het moet een
elegante indruk maken. De lange poten vertonen een
relatief fijne botstructuur en de kleine voeten
zijn ovaal.
Staart: lang, mag niet te
breed zijn aan de basis en loopt taps
toe.
Vacht: de dubbele vacht is
kort, zijdeachtig en fijn van structuur. Hij voelt
bijzonder zacht aan. De vacht mag nooit te vlak
zijn of zelfs aanliggen, maar moet van de huid
afstaan, zodat de zachte structuur benadrukt
wordt. De vachtstructuur is met die van geen enkel
ander ras te vergelijken.
Kleur: ze komen in drie
verschillende vachtkleuren voor. Blauwgrijs is de
oudste, bekendste en meest geliefde kleur, maar er
worden steeds meer katten van dit ras geboren met
een zwarte of witte vacht, al worden deze nog niet
door alle organisaties erkend. De blauwe vacht
behoort blauwgrijs en zo egaal en zuiver mogelijk
van kleur te zijn, met een zachte zilveren
weerschijn. De neus en voetzolen zijn eveneens
blauwgrijs, de ogen behoren intens groen te
zijn.
Karakter Het karakter van
de Blauwe Rus is met dat van geen enkel ander ras
te vergelijken. Ondanks het feit dat ze soms heel
speels kunnen zijn en dit tot op hoge leeftijd
blijven, zijn ze overwegend rustig van aard.
Blauwe Russen houden van comfort en kunnen
urenlang op een plaats blijven liggen, bij
voorkeur de schoot van een van de gezinsleden. De
meeste Blauwe Russen hebben een uitgesproken hekel
aan lawaai en rumoer, waardoor ze zich in gezinnen
met opgroeiende kinderen mogelijk niet
thuisvoelen. Ten opzichte van mensen die ze niet
kennen, zijn Blauwe Russen niet erg
toeschietelijk. Doorgaans trekken ze zich terug
als er bezoek is en waarderen ze het niet als ze
door onbekenden worden geaaid of opgetild. Ze
zullen dan echter zelden hun klauwen uitslaan,
maar ze zullen zeker laten merken dat ze het niet
prettig vinden. Ze kunnen het over het algemeen
goed vinden met andere katten en met honden. Het
stemgeluid van de Blauwe Rus is prettig en zacht,
zelfs krolse poezen verheffen nauwelijks hun
stem.
Verzorging De bijzondere
vacht heeft betrekkelijk weinig verzorging nodig.
Het is voldoende om de vacht af en toe te
borstelen met een zachte borstel. Te veel kammen
of het buiten de ruiperiode werken met een
rubberen borstel heeft als nadeel dat u de zachte
ondervacht kunt beschadigen of zelfs uit de huid
kunt trekken. Knip regelmatig de scherpe
nagelpunten. |